Niestety zdarza się, że zęby, które były kiedyś leczone wymagają powtórnego przeleczenia kanałowego tzw. rewizji leczenia endodontycznego lub reendo. Dotyczy to zębów, które pomimo wcześniejszego leczenia nadal sprawiają problemy np. występują dolegliwości bólowe. Może świadczyć to o pozostawieniu bakterii w kanale lub o niedostatecznie wypełnionych kanałach. Dawniej zdjęcia rtg nie były powszechnie wykonywane, więc nie było możliwości oceny stopnia wypełnienia kanałów, a więc w takich przypadkach kanały mogą być niedopełnione.
Zdarza się, że ząb wcale nie boli, ale zmiany patologiczne zostają zaobserwowane przypadkowo na zdjęciu RTG. Są to zazwyczaj zmiany wokół wierzchołka zęba, spowodowane zakażeniem i stanem zapalnym. Zmiany te mogą przekształcić się w bezobjawową torbiel, która wymaga interwencji chirurgicznej po uprzednim powtórnym leczeniu kanałowym.
Jeśli jednak ząb został nieprawidłowo wypełniony, ale nie daje żadnych dolegliwości, a na zdjęciach rtg nie widać zmian patologicznych to najlepszym rozwiązaniem jest objęcie zęba obserwacją. Polega ona na wykonywaniu zdjęć rtg systematycznie wg zaleceń lekarza, a w razie rozwinięcia się zmian wdraża się reendo. Może również dojść do samoistnych procesów naprawczych, kanał zacznie się zamykać poprzez nadbudowę substancji mineralnych, uniemożliwiając ekspansję bakterii.
W przypadku zębów zakwalifikowanych do leczenia protetycznego (gdy planuje się wykonanie np. korony), ale źle wyleczonych endodontycznie, bezwzględnie wykonujemy powtórne leczenie kanałowe. Wykonanie pracy protetycznej na nieprawidłowo wyleczonym zębie wiąże się z ryzykiem rozwoju powikłań w przyszłości, a wtedy konieczne byłoby zdjęcie korony czy mostu, co jest równoznaczne z ich zniszczeniem.
( Wiele zależy od anatomii kanałów, niektóre są niedostępne dla narzędzi, albo dostęp ten jest znacznie utrudniony oraz od staranności lekarza stomatologa prowadzącego pierwotne leczenie kanałowe, na przykład rygoru antyseptycznego i obfitego płukania kanałów.)
Są także inne wskazania do powtórnego leczenia kanałowego – złamane narzędzia w świetle kanału, widoczne dodatkowe kanały uprzednio niedopracowane, źle zacementowane wkłady.
Powtórne leczenie kanałowe jest zdecydowanie trudniejsze i wiąże się z większą liczbą niepowodzeń i powikłań niż pierwotne leczenie. Nigdy nie wiemy, czy niepoprawne leczenie wynikało z zaniedbań poprzedniego lekarza, czy też ma związek ze skomplikowanym systemem kanałów, niekiedy niemożliwych do opracowania. Lekarz ma do pokonania dodatkową barierę w postaci cementów, past, ćwieków, wkładów koronowo-korzeniowych. To dodatkowe przeszkody, które muszą być niezwykle precyzyjnie usunięte.
Kolejne działania polegają na mechaniczno-chemicznym opracowaniu kanałów, usunięciu toksyn, wypłukaniu i osuszeniu leczonego obszaru. W końcowym etapie kanały są ponownie wypełniane. Takie opracowanie i wypełnienie pozwoli na wyleczenie tkanek okołowierzchołkowych, a kość w miejscu zaniku odbuduje się. Tak przeleczony i odbudowany ząb może służyć pacjentowi jeszcze przez wiele lat.
Ponowne leczenie nigdy nie gwarantuje uzyskania pożądanego efektu, jest zawsze próbą polepszenia stanu zęba.
Jeżeli powtórne leczenie endodontyczne nie daje możliwości poprawy stanu zęba, metoda ta nie jest stosowana. W takich przypadkach stosuje się metody leczenia zachowawczo- chirurgiczne, czyli resekcję, hemisekcję, radektomię, ostatecznością jest ekstrakcja. Jeśli istnieje szansa na uratowanie zęba, zawsze staramy się przekonać pacjenta, aby nie usuwał zęba.
W niektórych przypadkach, aby móc zachować ząb mamy możliwość leczenia zachowawczo- chirurgicznego. Zaliczamy tu zabiegi, takie jak:
Resekcja– zabieg polega na wykonaniu otworu w kości na wysokości wierzchołka korzenia zęba i odcięciu wierzchołka korzenia, na przykład ze złamanym narzędziem kanałowym, którego usunięcie jest niemożliwe. Następnie oczyszcza się okolicę okołowierzchołkową ze zmian zapalnych i zszywa ranę. W trakcie gojenia powstała przestrzeń stopniowo wypełnia się nową tkanką kostną.
Hemisekcja- to zabieg chirurgiczny polegający na odcięciu od zęba wielokorzeniowego jednego z korzeni wraz z odpowiadającą mu częścią korony . Zabieg ten wykonuje się najczęściej na dolnych zębach trzonowych. Pozostawiona część zęba z prawidłowo przeprowadzonym leczeniem kanałowym służy jako podstawa do odbudowy protetycznej, czyli wykonania wkładu koronowo-korzeniowego oraz korony. Jest to często jedyne wyjście ratujące ząb przed usunięciem.
Radektomia– zabieg polegający na odcięciu i usunięciu jednego z korzeni zęba wielokorzeniowego.